Onschuld

In mijn verwerkingsproces van mijn verleden heb ik een gedicht geschreven. Naar aanleiding van dat gedicht heb ik dit schilderij gemaakt.

Onschuld

Onschuld is gestolen
Niemand te dichtbij
Dat kleine meisje is niet meer
Komt niet meer terug voorbij

Toch lokt de speeltuin meer dan ooit
De glijbaan en de wip,
De schommel en het speelhuisje
Verloren lijkt de grip

Een stem die roept
Een stem zegt: “Kom!
Kom speel met Mij, wees kind
Vergeet verleden en de spijt
Zet aan de kant volwassenheid
Kom wees bij Mij, wees kind
Kom blijf bij Mij, Mijn kind

Een traan, een lach, geluk, plezier
Komt allemaal terug
Daar bij Mijn Papa is mijn thuis
Daar bij Mijn Papa is mijn huis
Mag zijn, mag spelen
Op dat speelterrein
Op het grote speelplein
Mag even weer dat meisje zijn
Mijn onschuld heb ik terug
Zit op Papa’s brede rug
Opener en in vrijheid
Met mijn armen wijd open gespreid
Glimlach op mijn gezicht
En met mijn hoofd opgericht
De toekomst tegemoet